کد مطلب:26630 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با توجه به اين كه بيشتر مردم غير مسلمان هستند و مسلمان واقعي نيز كم است , تكليف بقيه مردم بابهشت و جهنم چگونه خواهد بود; آيا اين جمعيت زياد همه به جهنم خواهند رفت ؟

انسان ها اگر به وظايف خود چه از نظر اعتقادي و چه از نظر اخلاقي و عملي به طور عمل كنند كه اگرخداوند در روز قيامت با آنان كند, بتوانند جوابگوي اعمال خويش باشند و محكوم نشوند, اهل بهشت خواهندبود و يا لااقل اهل جهنم نخواهند بود, خواه مسلمان باشند يا غيرمسلمان و يا به هر دين و آييني باشند.

ممكن است در اين سوالي در ذهن انسان خطور كند كه پس اين همه تأكيد بر اين كه فقط مسلمانان و از بين آنان فقط شيعيان و از بين آنان هم شيعيان واقعي اهل بهشت خواهند بود, براي چيست ؟

جواب اين است كه اين دو مطلب با هم تنامي ندارد, زيرا در قرآن آمده : ; يعني اگر حجت بر مردم تمام كرديم و آنان طبق وظيفه الهي خود عمل كردند, آنان را عذاب نمي كنيم , اما اگر بر آنان اتمام حجت كرديم و به وظايفشان عمل نكردند, اهل عذاب خواهند بود پس ملاك اصل در مجازات به بهشت و جهنم , اتمام حجت است .

بنابراين انسان ها بايد با حقيقت و دقت وظايف خود را تشخيص دهند تا بتوانند جوابگوي اعمال وكردار خودباشند, هر انساني اين احتمال را مي دهد كه ممكن است پس از مرگ , بازپرسي و مجازات شوم , همين احتمال كافي است تا خود را آماده پاسخگويي كند. هر انساني هر دين و مسلكي كه دارد اگر شرايط عامه تكليف اعم از عقل وبلوغ در داشته باشد, بايد خود را آماده امتحان الهي بكند و همين طور در اعتقادات بايد خود را آماده كند تاجوابگوي اعتقادات خود باشد. منتها لازم است فردي تحقيق كند و دين حق را پيدا كند و به آن معتقد شود دوباره اگردر روز قيامت از او سوال شد بتواند حجت و برهاني بر عقايد خويش داشته باشد. در حديثي از امام صادق 7آمده است :

انكار بر نيايند, كافر نمي شوند>. اگر كسي در رواياتي كه از ائمه اطهار: رسيده و بيشتر آن ها در و اصول كافي گرد آمده است دقت كند, مي يابد كه ائمه : تكيه شان بر اين مطلب بوده كه هرچه بر سر انسان مي آيد به دليل اين است كه حق بر او عرضه مي شود و او در مقابل حق تعصب و عناد مي ورزد و يالااقل در شرايطي است كه مي بايست تحقيق و جستجو كن اما تحقيق نمي كند. اما افرادي كه ذاتاً و يا به خاطر قصورفهم و ادراك و يا به علل ديگر در شرايط به سر مي برند كه مصداق منكر و يا مقصر در تحقيق و جست جو به شمارنمي روند, آن ها در رديف منكران و مخالفان نيستند; آن ها از مستضعفان به شمار مي روند و از روايات نيز استفاده مي شود كه ائمه اطهار: بسياري از مردم را از اين طبقه مي دانند(1).

مرحوم علامه طباطبائي , مفسر كبير قران در تفسير الميزان مي گويد: خداوند جهل به امر دين و ممنوعيت از اقامه شعائر دين را ظلم شمرده است و عفو الهي شامل آن نمي شود, اما مستضعفان كه قدرت بر انتقال و تغيير محيط ندارند,استثنا شده اند, استثنا به صورتي ذكر شده كه اختصاص ندارد به اين كه استضعاف به اين صورت باشد همان طوري كه ممكن است منشأ استضعاف , عدم امكان تغيير محيط باشد و ممكن است به اين دليل باشد كه ذهن انسان متوجه حقيقت نشده باشد و به اين سبب از حقيقت محروم مانده باشد.(2)

بنابراين كساني كه به هر دليلي مرام و مسلكي برايشان يقين شده و هيچ احتمال خلاف نمي دهند يعني احتمال نمي دهند كه دينشان باطل است . و به راه خود يقين دارند اگر در اخلاق و اعمال ظلم و گناه اجحاف نكنند و حق كسي را پايمال نكنند و بتوانند پاسخگوي اعتقادات و اعمال و كردار خود در روز قيامت باشند, اهل جهنم نخواهند بود.

(پـاورقي 1 مرتضي مطهري , عدل اليه , ص 398

(پـاورقي 2 الميزان , ج 5 ص 51 به نقل از: مرتضي مطهري , عدل الهي , ص 394